خانه متاورس ایران
خانه متاورس ایران
متاورس دیگر تنها مفهومی سرگرمکننده یا محدود به بازیهای دیجیتال نیست؛ این فناوری به بستری برای مدیریت هوشمند و پایدار شهرها تبدیل شده است. دانشگاه تهران با معرفی چارچوب نوین برنامهریزی شهری در متاورس نشان داده که ایران هم میتواند در این تحول جهانی سهم مهمی داشته باشد. این پروژه، ترکیبی از شهرسازی سنتی، فناوری
متاورس دیگر تنها مفهومی سرگرمکننده یا محدود به بازیهای دیجیتال نیست؛ این فناوری به بستری برای مدیریت هوشمند و پایدار شهرها تبدیل شده است. دانشگاه تهران با معرفی چارچوب نوین برنامهریزی شهری در متاورس نشان داده که ایران هم میتواند در این تحول جهانی سهم مهمی داشته باشد. این پروژه، ترکیبی از شهرسازی سنتی، فناوری دیجیتال، هوش مصنوعی و واقعیت مجازی است که میتواند آینده مدیریت شهری را بازنویسی کند.
پژوهشگران دانشگاه تهران با همکاری متخصصان IT چارچوبی طراحی کردهاند که به نهادهای شهری اجازه میدهد:
به گفته دکتر «احمدی»، عضو هیئت علمی این پروژه، هدف اصلی این چارچوب «ایجاد یک مدل سهبعدی و تعاملی از شهرهاست که در آن تصمیمگیریها پیش از ورود به دنیای واقعی آزموده شوند».
در شهرهای مدرن، تصمیمگیریهای عمرانی همیشه پرهزینه و زمانبر است. یک خط مترو یا پل هوایی میتواند میلیاردها تومان هزینه داشته باشد و در صورت خطا، خسارات جبرانناپذیری ایجاد کند. متاورس با ایجاد محیطهای آزمایشی دیجیتال این مشکل را برطرف میکند:
با استفاده از مدل متاورسی، میتوان طراحی مسیرهای جدید مترو، اتوبانها یا پلها را پیش از ساخت بررسی کرد. این کار به مهندسان کمک میکند تا نقاط ترافیکی، زمان سفر و حتی میزان آلودگی را پیشبینی کنند.
در متاورس میتوان سناریوهایی مانند زلزله، سیل یا آلودگی هوا را شبیهسازی کرد. مدیران شهری میتوانند واکنشهای اضطراری را تمرین کنند و آمادگی بهتری داشته باشند.
دانشجویان معماری، شهرسازی و مهندسی میتوانند از این بستر برای طراحی پروژهها، تمرین سناریوها و ارائه راهکارهای خلاقانه استفاده کنند. این رویکرد نهتنها آموزش را عملیتر میکند، بلکه ارتباط میان دانشگاه و صنعت را نیز تقویت میکند.
یکی از نوآوریهای مهم این چارچوب، امکان حضور شهروندان بهصورت دیجیتال است. ساکنان شهر میتوانند پروژهها را در متاورس ببینند، پیشنهاد دهند یا حتی علیه آن رأی دهند. این فرآیند میتواند مفهوم «دموکراسی شهری دیجیتال» را محقق سازد.
اجرای چنین چارچوبی میتواند پیامدهای متعددی داشته باشد:
با وجود مزایای گسترده، موانعی نیز وجود دارد:
با گسترش این پروژه، میتوان انتظار داشت که شهرداریهای ایران برای تصمیمگیری به محیط متاورس تکیه کنند، دانشگاهها و بخش خصوصی وارد حوزه طراحی مدلهای شهری دیجیتال شوند و مردم در فرآیند تصمیمگیری مشارکت بیشتری داشته باشند. ایران میتواند الگویی برای دیگر کشورهای منطقه در شهرسازی دیجیتال تبدیل شود.
چارچوب نوین برنامهریزی شهری در متاورس توسط دانشگاه تهران، نشاندهنده آغاز انقلابی در مدیریت شهری است. این پروژه، ترکیبی از علم، فناوری و مشارکت اجتماعی است که میتواند کیفیت زندگی شهروندان را بهبود بخشد. آینده شهرها دیگر روی کاغذ یا نقشه دوبعدی ترسیم نمیشود؛ بلکه در متاورس، به صورت سهبعدی و تعاملی ساخته و آزموده خواهد شد.
برای مطلع شدن از به روزترین اخبار دنیای متاورس با “خانه متاورس ایران” همراه باشید.
