خانه متاورس ایران
خانه متاورس ایران
گزارشهای اخیر نشان میدهد که تعداد اتصالات فعال اینترنت اشیاء (IoT) در شهرهای هوشمند جهان طی سالهای ۲۰۲۴ تا ۲۰۳۰ با شتابی بیسابقه افزایش مییابد و تا سال ۲۰۳۰ ممکن است میلیاردها حسگر و دستگاه به شبکههای شهری متصل شوند؛ تغییری که افق شهرها را از پایلوت به اکوسیستم تمامعیار منتقل میکند.
طبق گزارش Beecham Research، بازار IoT در حال گذار از پروژههای آزمایشی پراکنده به اکوسیستمهای شهری یکپارچه است.
بر پایه تحلیلهای جهانی، تعداد اتصالات IoT تا سال ۲۰۳۰ به شدت افزایش خواهد یافت: برخی گزارشها عددهای بسیار بزرگ مثل ۳۸ تا ۴۰ میلیارد اتصال را پیشبینی میکنند.
این رشد نشاندهنده پشتوانه قوی تقاضا برای خدمات هوشمند شهری از سیستمهای حملونقل تا زیرساختهای آب، انرژی و امنیت است.
اتصال گسترده IoT یعنی شهرها بتوانند دادههای واقعی و زنده درباره ترافیک، مصرف انرژی، کیفیت هوا، مدیریت زباله و دیگر خدمات شهری دریافت کنند. این دادهها پایه تصمیمگیری بهتر، کارآمدتر و پایدارتر میشوند.
گزارشهای تحلیل بازار تأکید میکنند که برای رسیدن به «شهر هوشمند واقعی» لازم است سیستمها با هم «تعامل» داشته باشند یعنی حسگرها، پلتفرمهای داده، زیرساخت ارتباطی و خدمات عمومی بهصورت یکپارچه کار کنند.
توسعه IoT در شهرها به چند حوزه کلیدی وابسته است:
حملونقل هوشمند : مدیریت ترافیک، حملونقل عمومی، پارکینگ و جابهجایی
روشنایی و انرژی هوشمند : چراغهای خیابانی LED هوشمند، بهینهسازی مصرف انرژی
مدیریت محیط زیست : سنجش کیفیت هوا، آب، نظارت بر زباله و پسماند
خدمات شهری و زیرساخت : سیستمهای زباله هوشمند، مدیریت آب و برق، شبکههای هوشمند
امنیت و آمادگی اضطراری : نظارت، سیستمهای واکنش سریع و پشتیبانی از خدمات اضطراری
گزارشهایی مانند Beecham نشان دادهاند که فناوریهایی مثل LoRaWAN در میان مهمترین فناوریهای اتصال برای پروژههای شهری هستند بهدلیل هزینه پایین، مصرف انرژی بهینه و مقیاسپذیری بالا.
رشد سریع IoT در شهرها با چالشهایی همراه است:
نیاز به یکپارچهسازی سیستمها: اگر دیتاسیلوی مختلف با هم تعامل نداشته باشند، ارزش دادهها کاهش مییابد.
استانداردهای مشترک و قابلیت همکاری: استفاده از پروتکلها و استانداردهایی مثل LoRaWAN کمک میکند تا دستگاهها و شبکهها در محیط شهری همگون عمل کنند.
امنیت داده و حریم خصوصی: با افزایش تعداد حسگرها و دستگاهها، حجم داده حساس بالا میرود؛ شهرها باید سیاستهای حفظ حریم خصوصی و امنیت سایبری قوی داشته باشند.
زیرساخت ارتباطی و پشتیبانی فنی: برای پوشش گسترده نیاز به شبکههای قوی (گرفته تا LPWAN یا شبکههای سلولی) و خدمات پایدار وجود دارد.
برای موفقیت اجرای شهر هوشمند مبتنی بر IoT، پیشنهاد میشود:
طراحی استراتژی یکپارچه شهری از ابتدا: نه پروژههای نقطهای، بلکه اکوسیستم کامل.
سرمایهگذاری در زیرساخت ارتباطی و استانداردهای باز (مثل LoRaWAN) برای قابلیت همکاری میان دستگاهها.
تدوین سیاست داده و امنیت : حفاظت از دادههای شهروندان و تضمین شفافیت.
ترکیب تکنولوژی با نیاز واقعی مردم : تمرکز بر تبدیل داده به خدمات مفید (مثلاً حملونقل، پسماند، انرژی).
مشارکت بخش خصوصی و دولتی : استفاده از تجربه شرکتها + نظارت عمومی برای ارائه خدمات بهتر.
دادهها و پیشبینیها نشان میدهند که تا ۲۰۳۰، اتصالات IoT در شهرهای هوشمند جهانی به سطحی رسیده است که میتواند اساس یک تحول زیرساختی و خدماتی باشد. اگر مدیران شهری با دید بلندمدت، برنامهریزی دقیق و تأکید بر امنیت و یکپارچگی عمل کنند شهرها واقعا هوشمند، پایدار و پاسخگو به نیازهای مردم خواهند شد. IoT میتواند ستون فقرات شهر نسل آینده باشد.
برای مطالعه مقالات بیشتر به سایت خانه متاورس ایران سر بزنید.
