چتباتهای غم نسل جدیدی از ابزارهای هوش مصنوعی هستند که به افراد درگیر فقدان اجازه میدهند با نسخهای دیجیتال از عزیزانشان گفتوگو کنند. برخی کاربران این فناوری را تسکیندهنده میدانند، اما کارشناسان دربارهی خطر وابستگی عاطفی، نقض حریم خصوصی و اثرات اخلاقی آن هشدار میدهند.
چتباتهای غم یا «Griefbots» نسل تازهای از ابزارهای هوش مصنوعی هستند. هدف آنها این است که به افراد داغدیده کمک کنند تا در دورهی سوگ احساس تنهایی کمتری داشته باشند. در این فناوری، کاربر میتواند با نسخهای دیجیتال از فرد درگذشته گفتوگو کند. این نسخه بر پایهی دادههایی مانند پیامها، صدا، تصاویر و ویدیوهای واقعی ساخته میشود و سعی میکند لحن و سبک گفتار آن شخص را بازسازی کند.
بسیاری از کاربران گفتهاند که این چتباتها برایشان حس آرامش و تسکین موقتی ایجاد کردهاند. در نبود منابع رواندرمانی یا پشتیبانی خانوادگی، چنین تجربهای میتواند فرصتی برای بیان احساسات و بازنگری در خاطرات فراهم کند.
با این حال، روانشناسان هشدار میدهند که استفادهی بیرویه از این ابزارها ممکن است فرآیند طبیعی پذیرش فقدان را به تأخیر بیندازد. وقتی فرد بیش از حد به ارتباط مجازی با نسخهی دیجیتال عزیزش وابسته شود، ممکن است نتواند با واقعیت فقدان روبهرو گردد.
سوگواری فرآیندی طبیعی است که به انسان کمک میکند واقعیت مرگ را بپذیرد و زندگی را بازسازی کند. اگر چتباتها بیش از حد واقعی رفتار کنند، ممکن است احساسات کاربر را در گذشته نگه دارند. البته در صورتی که طراحی آنها بر پایهی اصول درمانی و نظارت متخصص انجام شود، میتوانند ابزاری کمکی برای کاهش شدت غم باشند. نکتهی مهم، حفظ تعادل میان استفادهی درمانی و جلوگیری از وابستگی عاطفی است.
چالشهای اخلاقی در این حوزه فراوان است. دادههایی که برای ساخت چتباتها استفاده میشوند، شامل اطلاعات خصوصی و احساسی افراد هستند. اگر قوانین مشخصی وجود نداشته باشد، خطر سوءاستفاده از این اطلاعات بسیار بالاست.
همچنین در صورت ورود شرکتهای تجاری، ممکن است اندوه انسانها به کالایی سودآور تبدیل شود. بنابراین، حفظ حریم خصوصی و شفافیت در استفاده از دادهها اهمیت حیاتی دارد.
ورود هوش مصنوعی به حوزهی سوگواری نشان میدهد که فناوری اکنون به عمیقترین احساسات انسانی نزدیک شده است. این ابزارها میتوانند برای برخی افراد تسکینبخش باشند، اما باید با استانداردهای اخلاقی، نظارت روانشناسی و چارچوب قانونی مشخص همراه شوند. اگر توسعهی آنها بدون درک درست از ماهیت غم و عاطفه انجام گیرد، ممکن است بهجای کمک، مانع بهبود روحی انسان شود.