بعد از ثبت قانونی شرکت، مهمترین دغدغه تیمهای استارتاپی تأمین منابع مالی است. بسیاری از کسبوکارهای نوپا به دلیل نبود سرمایه کافی در همان مراحل اولیه متوقف میشوند. آشنایی با روشهای تأمین مالی و نهادهای حمایتی ایرانی میتواند مسیر رشد استارتاپها را هموار کند. روشهای تأمین سرمایه اولیه در گام نخست، بسیاری از بنیانگذاران استارتاپ
بعد از ثبت قانونی شرکت، مهمترین دغدغه تیمهای استارتاپی تأمین منابع مالی است. بسیاری از کسبوکارهای نوپا به دلیل نبود سرمایه کافی در همان مراحل اولیه متوقف میشوند. آشنایی با روشهای تأمین مالی و نهادهای حمایتی ایرانی میتواند مسیر رشد استارتاپها را هموار کند.
در گام نخست، بسیاری از بنیانگذاران استارتاپ از سرمایه شخصی یا حمایت مالی خانواده و دوستان استفاده میکنند. این روش که با نام Bootstrapping شناخته میشود، به تیمها اجازه میدهد بدون وابستگی خارجی کار را شروع کنند و نمونه اولیه محصول را بسازند.
شتابدهندهها یکی از اصلیترین منابع حمایت مالی و منتورینگ برای استارتاپها هستند. در ایران، مراکزی مانند آواتک و فینووا برنامههای شتابدهی را برای تیمهای نوپا ارائه میدهند. این مراکز علاوه بر سرمایه بذری، فضای کاری اشتراکی و مشاوره تخصصی نیز در اختیار تیمها قرار میدهند.
یکی از مهمترین نهادهای مالی در ایران، صندوق نوآوری و شکوفایی است که وامها و تسهیلات متنوعی برای شرکتهای دانشبنیان ارائه میدهد. همچنین، سامانه کارا وابسته به وزارت کار نیز طرحهای حمایتی برای کارآفرینان دارد. استفاده از این منابع میتواند ریسک مالی اولیه را کاهش دهد.
بانکها نیز طرحهایی برای تأمین مالی استارتاپها ارائه میدهند؛ برای مثال، بانک ملی ایران و بانک آینده تسهیلات ویژهای در حوزه نوآوری در نظر گرفتهاند. علاوه بر این، ورود سرمایهگذاران جسور (Venture Capital) به بازار ایران باعث شده است تیمها بتوانند از طریق مذاکره با شرکتهای سرمایهگذاری مانند اسمارتآپ منابع مالی قابلتوجهی جذب کنند.
جمعبندی
تأمین مالی یکی از حیاتیترین مراحل راهاندازی استارتاپ است. ترکیب روشهای شخصی، شتابدهندهها، صندوقهای حمایتی و سرمایهگذاران جسور، مسیر رشد استارتاپها را تسهیل میکند. در پارت سوم این مجموعه، به بررسی جذب سرمایه و نحوه مذاکره با سرمایهگذاران میپردازیم.
برای مشاهده اخبار و مطالب بیشتر در زمینه فناوری، فرهنگ دیجیتال و تحولات شهری، به سایت ما مراجعه کنید.