خانه متاورس ایران
خانه متاورس ایران
جامعه اتریوم با معرفی پروتکل ZKSS تلاش میکند مفهوم حریم خصوصی را در شبکهای کاملاً شفاف بازتعریف کند. این طرح با الهام از بازی «سیکرت سانتا» و بهرهگیری از فناوری دانش صفر، امکان تعاملات ناشناس روی بلاکچین را فراهم میسازد. پژوهشگران معتقدند این سازوکار میتواند در حوزههایی چون رأیگیری محرمانه، گزارشدهی ناشناس و توزیع خصوصی توکنها کاربرد داشته باشد.
یکی از بزرگترین چالشهای بلاکچین همیشه این بوده که چگونه میتوان در یک شبکه کاملاً شفاف، حریم خصوصی واقعی ایجاد کرد. پژوهشگران اتریوم اکنون با طرحی تازه تلاش میکنند پاسخی عملی به این پرسش بدهند؛ پاسخی که هم علمی است و هم الهامگرفته از یک بازی ساده کریسمسی.
ایده جدید با نام ZK Secret Santa (ZKSS) بر پایه فناوری اثباتهای دانش صفر (ZKP) بنا شده است. در بازی سنتی سیکرت سانتا، افراد ناشناس برای یکدیگر هدیه میخرند و هیچکس هویت اهداکننده را نمیداند. انتقال همین ناشناسبودن به بلاکچین اتریوم، هدف اصلی این پروتکل است.
آرتِم چیستیاکوف، توسعهدهنده اتریوم، نسخه جدید این پژوهش را در انجمن رسمی اتریوم منتشر کرده و آن را «سیکرت سانتای مبتنی بر دانش صفر» نامیده است. نسخه اولیه در ژانویه در پایگاه علمی arXiv منتشر شد.
چیستیاکوف سه مانع اصلی را برای اجرای چنین پروتکلی برشمرده است:
شفافیت کامل بلاکچین: همه تراکنشها عمومیاند و باید راهی برای اتصال فرستنده و گیرنده بدون افشای هویت وجود داشته باشد.
نبود تصادفیسازی واقعی: هر شرکتکننده باید عدد تصادفی خود را بدون امکان تقلب ارائه کند.
جلوگیری از چند هویت جعلی: سیستم باید مانع شود کسی با چند امضا یا حساب متفاوت چندبار در بازی شرکت کند.
پروتکل ZKSS با ترکیب رمزنگاری دانش صفر و یک رله (Relayer) واسطه تلاش میکند این سه مانع را همزمان رفع کند.
.jpeg)
اهمیت این پروتکل تنها به اجرای یک بازی سرگرمکننده محدود نمیشود. پژوهشگران معتقدند همین سازوکار میتواند در حوزههای جدیتر به کار گرفته شود:
رأیگیری محرمانه: اعضا ثابت میکنند حق رأی دارند، اما انتخابشان ناشناس باقی میماند.
گزارشدهی ناشناس سازمانی: کارمندان میتوانند اطلاعات حساس را بدون ترس از شناسایی ارائه دهند.
ایردراپهای خصوصی: توزیع توکنها بهگونهای که هویت دریافتکنندگان مخفی بماند.
نسخه آزمایشی ZKSS در قالب یک قرارداد Solidity نوشته شده و بر پایه اثباتهای دانش صفر طراحی شده است. شرکتکنندگان ابتدا آدرس اتریومی خود را ثبت میکنند و با یک امضای دیجیتال خاص متعهد میشوند تا امکان ساخت حسابهای متعدد از بین برود. سپس هر فرد عدد تصادفی خود را محرمانه از طریق رله به قرارداد اضافه میکند.
این مجموعه اعداد رمزگذاری میشود و تنها «سانتای اختصاصی» هر فرد قادر به خواندن اطلاعات خواهد بود. در نهایت، هر شرکتکننده از میان فهرست ناشناس یک عدد برمیدارد و آن عدد هویت گیرنده هدیه را برای او مشخص میکند.
برای مطالعه مقالات بیشتر به سایت خانه متاورس ایران سر بزنید.
